Lato to czas, w których większość osób z przyjemnością korzysta ze słonecznych kąpieli. Choć nie ma nic złego w wygrzewaniu się w promieniach słońca, osobom w starszym wieku powinna się jednak zapalić ostrzegawcza lampka, szczególnie jeśli chorują na coś przewlekle i biorą na stałe leki. Są to sytuacje, w których zdecydowanie należy ograniczyć dostęp promieniowania ultrafioletowego.

W tym zakresie niepożądane skutki w połączeniu z nadmiernym przebywaniem w nasłonecznionych miejscach może mieć zażywanie środków przeciwcukrzycowych, przeciwzapalnych, kardiologicznych, rozkurczowych, psychotropowych, a także antybiotyków, a także niektórych ziół (m.in. dziurawca, rumianku oraz arcydzięgiela). Jakie konsekwencje niesie ze sobą używanie wymienionych wcześniej substancji? Do skutków stosowania leków i kontaktu ze słońcem można zaliczyć wysypki i zmiany skórne, które najczęściej powodowane są reakcją alergiczną skóry na promienie słoneczne. Mogą one przyjmować postać czerwonych zaognionych śladów bądź różnej wielkości plam o jasnym albo ciemnym zabarwieniu. Niektórym z nich – błędnie – przypisuje się cechy mocnego słonecznego oparzenia. Dzieje się tak w przypadku tzw. rumienia ostrego. Nierzadko modyfikacjom pojawiającym się na powierzchni skóry towarzyszy wysypka, a w skrajnych wypadkach – bolesne i swędzące pęcherze wypełnione osoczem. Zatem w letnie słoneczne oraz upalne dni nie należy zapominać o konieczności ochrony skóry przed działaniem promieni UV, zwłaszcza przy zażywaniu wspomnianych wyżej środków leczniczych. Przy czym nie zawsze wystarczy zastosowanie kremu z odpowiednim filtrem. Często lepiej osłonić ręce i nogi przewiewnymi, lekkimi materiałami (ubraniami z bawełny czy lnu), a na głowę założyć kapelusz, sportową czapkę lub chustę. Powinno się również przebywać w miejscach, w których istnieje możliwość schronienia się w cieniach drzew, parasoli bądź budynków.

seniorzy.PL