zOperowani!

Zoperowani Sopran plakat 1

Sopran – głos, który zniewolił Mozarta

Myślisz, że opera jest sztuką archaiczną i trudną w odbiorze? Przekonamy Cię, że jest wręcz odwrotnie! Zapraszamy do fascynującego świata sztuki operowej i jej tajemnic!

zOperowani! to cykl muzycznych spotkań poświęconych jednemu z najbardziej fascynujących aspektów opery jakim jest głos. Punktem wyjścia stało się dla nas przekonanie, że czerpanie przyjemności z opery nie wymaga specjalistycznej wiedzy, a jedynie ciekawości i otwartości na nowe doznania artystyczne i zmysłowe. Opera to przede wszystkim opowiadanie emocjonujących historii oraz barwne, złożone postaci, których podstawowym środkiem wyrazu jest właśnie głos. 

Zaproszeni artyści opowiedzą o typie głosu, jakim dysponują, odsłonią sekrety techniki wokalnej oraz wykonają arie najwybitniejszych kompozytorów. Przyjrzymy się zależnościom między wyborem głosu a ekspresją sceniczną oraz charakterem i emocjonalnością konkretnych postaci z klasyki operowej.

Podczas drugiego spotkania poznamy bliżej sopran. Głos ten posiada możliwość osiągania najwyższych nut na skali, przez co jest najłatwiej rozpoznawalny. Wolfgang Amadeusz Mozart obdarzył ten głos szczególnym upodobaniem, niemal każda ze stworzonych przez niego ról sopranowych jest prawdziwą perłą i stanowi łakomy kąsek dla każdej sopranistki. W operach geniusza z Salzburga kobiety obdarzone tym głosem przeżywają wielkie emocje, ale potrafią także być przewrotne, dowcipne i z dużą lekkością czarować kaskadami pięknych dźwięków.

Gościem specjalnym wieczoru będzie sopranistka Justyna Stępień, solistka Polskiej Opery Królewskiej, która stworzyła wiele niezapomnianych ról w operach Mozarta. W jej wykonaniu usłyszymy arie z takich oper jak Wesele FigaraDon Giovanni czy Zaide. Artystce akompaniuje Weronika Janyst.

Justyna Stępień – śpiew

Weronika Janyst – akompaniament

Szymon Waćkowski – prowadzenie cyklu

22 marca 2019, godz. 19:30

Filia Bielańskiego Ośrodka Kultury, ul. Estrady 112, Warszawa

WSTĘP WOLNY

Justyna Stępień – sopranistka, solistka Polskiej Opery Królewskiej. Absolwentka Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Występowała także na scenach Warszawskiej Opery Kameralnej i Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie. Koncertuje na najważniejszych scenach muzycznych i operowych w Polsce. Odbyła liczne tournée poza granicami kraju m.in. w Japonii, Korei, Francji, Hiszpanii i Rosji. Laureatka francuskiej nagrody Orphee d’Or  za najlepsze nagranie dzieła o tematyce religijnej (Missa solemnis in B minor Ignaca Rittera von Seyfrieda). W swoim dorobku wokalnym ma większość dzieł operowych i oratoryjnych Wolfganga Amadeusza Mozarta, ponadto oratoria, kantaty, msze i motety m.in. Jana Sebastiana Bacha, Georga Friedricha Haendela, Antonio Vivaldiego oraz pieśni m.in. Piotra Czajkowskiego, Sergiusza Rachmaninowa i Franza Schuberta, a także dzieła kompozytorów współczesnych, m.in. Arvo Pärta i Leszka Możdżera.

Weronika Janyst – instrumentalistka, absolwentka studiów organowych Uniwersytety Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie oraz studiów klawesynowych Wydziału Muzyki Dawnej w Hochschule fur Musik und Theater w Lipsku. Dwukrotna stypendystka programu Erasmus+. W 2015 roku została laureatką konkursów klawesynowych w Krakowie I Poznaniu. Podczas Letnich Kursów Metodycznych Muzyki Dawnej występuje w roli akompaniatora basso continuo. W trakcie Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Dawnej  w Białymstoku zajmowała się strojeniem i opieką nad instrumentami, a podczas kursów Barokowej Orkiestry Unii Europejskiej (EUBO) pracowała jako technik instrumentów oraz prowadziła indywidualne zajęcia z podstaw strojenia I konserwacji klawesynu.

Szymon Waćkowski – reżyser, scenarzysta i animator kultury, absolwent scenariopisarstwa na Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi oraz reżyserii na Akademii Teatralnej w Warszawie. Był asystentem Mariusza Trelińskiego przy realizacji Jolanty Piotra Czajkowskiego i Zamku Sinobrodego Beli Bartoka w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie oraz Barrie’go Kosky’ego przy realizacji Eugeniusza Oniegina Piotra Czajkowskiego w Komische Oper w Berlinie.