Rokokowy serwis przyprawowy, ewenement i unikat w polskich zbiorach, zakupiło do swojej kolekcji solniczek Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka.
Obiekt powstał w manufakturze porcelany w Höchst około 1760 roku i należy do największych znanych tego rodzaju (wym. 60 x 57 x 47 cm).
Imponujący komplet składa się z wysokiej dekoracji środka stołu oraz czterech wolno stojących figurek - alegorii czterech pór roku - z pojemnikami na przyprawy. Wyróżnia się najwyższym poziomem wykonania porcelany i dekoracji malarskich oraz bardzo dobrym stanem zachowania. Został zakupiony w Monachium w renomowanej firmie wyspecjalizowanej w handlu wczesną porcelaną europejską, z którą przedstawiciele Muzeum nawiązali kontakt podczas Europejskich Targów Sztuki w Maastricht w marcu 2017 roku. Od wiosny serwis stanie się ozdobą wystawy „Solniczki – małe arcydzieła sztuki” w Zamku Żupnym w Wieliczce.
Zestaw dołączy do innych wysokiej klasy solniczek nabytych przez Muzeum w domach aukcyjnych i antykwarycznych w Europie w ostatnim okresie, a które są już prezentowane na nowej, znacznie bogatszej wystawie w Zamku. Bliźniacze odpowiedniki niektórych z nich znajdują się w najlepszych muzeach świata, jak np. Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku czy Wiktoria & Albert Museum w Londynie.
Wśród nowych obiektów znajduje się pierwsza w kolekcji, całkowicie złota solniczka, z intrygującym monogramem E pod koroną, który wiązany jest z osobą księcia Ernesta II Sachsen-Coburg-Gotha, starszego brata Alberta, męża królowej brytyjskiej Wiktorii.
Na wystawie pojawiły się solniczki, które mogły kiedyś znajdować się na stołach królewskich i cesarskich, jak np. piękna, barokowa, potrójna solniczka wykonana ze srebra złoconego w Salzburgu ok. 1690. Takie same solniczki są widoczne na obrazie Kunsthistorisches Museum w Wiedniu przedstawiającym bankiet na dworze cesarza Leopolda I i cesarzowej Margerity Teresy. Jedna z nowych solniczek wykonanych ze srebra w Norymberdze ozdobiona jest 3 głowami, wśród których głowa kobiety ma na twarzy trzy duże lilie. Wyróżnia się także unikatowa para solniczek zdobionych scenami z polowania (Augsburg, lata 1590-94), która w XIX wieku wchodziła w skład kolekcji barona Meyera de Rothschilda znajdującej się w jego posiadłości w Mentmore.
Powiększył się też segment solniczek porcelanowych, wśród których zwraca uwagę przyprawowy trójkąt, przykład wczesnej ceramiki hiszpańskiej (XVI-XVII w.), o charakterystycznej dekoracji będącej pod wpływem arabskim. Cieszą oczy nowe wzory figuralnych solniczek wykonanych w znanej manufakturze w Miśni. Do pięknej pasterki z koszami dołączył chłopiec w podobnym, romantycznym typie (XIX wieku), a do dwóch ciemnoskórych dziewcząt dołączyła para Turek i Turczynka z koszami (ok. 1747 r.). Takie figuralne ozdoby stały się na długi czas przykładami cenionej i poszukiwanej galanterii wzbogacającej nakrycie stołu.
Kolekcja solniczek jest najintensywniej wzbogacanym zbiorem zabytków Muzeum Żup Krakowskich. Jest też największą i najbardziej różnorodną muzealną kolekcją cennych, wysokiej klasy solniczek w Polsce i prawdopodobnie na świecie. Nowa wystawę można