Dzięki nowoczesnej medycynie wzrasta długość życia i jego jakość. Wydawałoby się, że to dobra wiadomość. Tymczasem seniorzy borykają się z poważnym problemem, który nie pozwala w pełni cieszyć się życiem.
Badania wskazują, że:
- aż 3 na 10 Polaków w wieku powyżej 80 lat mówi o odczuwanej samotności
- 1 na 10 stwierdza, że czuje się samotnie bardzo często, a nawet zawsze
- na depresję cierpi aż 15%-30% osób w wieku powyżej 65 roku życia.
Przyczyny samotności
Źródeł poczucia wykluczenia jest bardzo dużo. Większość związana jest ze zmianami, jakie zachodzą w życiu: przejście na emeryturę czy utrata bliskich to często rewolucja i powód poczucia odizolowania. Do odczucia samotności w dużym stopniu przyczyniają się również choroby. Im bardziej wpływają one na samodzielność, tym większe zagrożenie samotnością. Ból, ograniczenia ruchowe, problemy z pamięcią i słuchem mogą zniechęć do spotkań z innymi lub wręcz pozbawiają takiej możliwości. Dzień wypełniony wizytami u specjalistów albo domową rehabilitacją i walką
z dolegliwościami, znacznie różni się od aktywnego trybu życia sprzed choroby.
W takiej sytuacji nawet dłuższe wizyty znajomych i członków rodziny niekoniecznie budują w psychice chorego poczucie, że nie jest samotny. Jednocześnie, jeśli senior nie ma w bliskim otoczeniu takich osób, jest jeszcze gorzej. Świadomość własnej choroby i zmian w życiu, może doprowadzić do depresji, która pogłębia poczucie osamotnienia i społecznej izolacji.
Lek na samotność?
Jako że człowiek to istota społeczna, bliskość z innymi ludźmi jest nam niezbędna - zwłaszcza
w podeszłym wieku. Depresja u osób starszych jest czynnikiem, który w całym procesie starzenia się organizmu i występujących schorzeń, musi być uwzględniany w terapii. Dlatego tak ważne jest aby organizując opiekę nad seniorem, wziąć pod uwagę również ten aspekt jego samopoczucia. I tutaj wbrew pozorom może się okazać, że profesjonalna opieka może przyczynić się do zmniejszenia poczucia osamotnienia starszej osoby.