Oficjalnie ogłoszono powstanie dokumentu opracowanego przez Zespół Doradców Strategicznych premiera. Raport Polska 2030 jest wizją możliwych ścieżek rozwoju naszego kraju, w trakcie kolejnych 20 lat. Warto przyjrzeć się temu raportowi, gdyż w dużej mierze zwraca on swą uwagę na temat starzenia się społeczeństw. Uznano zatem wyzwania jakie stoją przed państwem w związku z kształtowaniem się nowej struktury społeczeństwa. Seniorzy, będą stanowić grupę, która będzie miała największy udział w życiu społecznym, politycznym i ekonomicznym.

Na Raport Polska 2030 składają się tematy wskazujące wyzwania, z którymi będziemy musieli się zmierzyć w następnym dwudziestoleciu. Powstało zatem 10 kwestii, które streszczają prace, jakie musimy wykonać.

W związku z szeroko omawianym na łamach portalu Seniorzy.pl zagadnieniem starzenia się społeczeństwa, podajemy kilka skutecznych działań, których celem jest przedłużenie aktywności zawodowej pracowników starszych. Jak najszybsze uświadomienie sobie wagi tych działań, będzie z korzyścią dla całych społeczeństw.

Eksperci przekonują, że czynności aktywizujące zawodowo starszych pracowników powinny być wielopłaszczyznowe. Seniorzy powyżej pięćdziesiątego roku życia powinni być poddani aktywizacji na płaszczyźnie indywidualnej. Zalecane jest inicjowanie i propagowanie przedsięwzięć, które wpłyną na wzmocnienie kompetencji pracowników. Aktywny zawodowo starszy pracownik powinien podnosić indywidualną wydolność i sprawność fizyczną. Przygotowanie ciała do pracy, która z biegiem lat jest coraz większym obciążeniem dla organizmu, jest nieuniknioną koniecznością.

Należy także uświadomić sobie, jak ważne jest upowszechnienie ustawicznego kształcenia w różnych dziedzinach. Dzięki niemu możliwe jest zdobywanie, jakże cennych, nowych specjalności.

Przedsiębiorstwa zachęcane są do respektowania zasad zarządzania wiekiem. Konieczność ta pojawia się w kontekście warunków pracy osób starszych i zmian organizacyjnych, które dla nich należy wprowadzić. Praca w niepełnym wymiarze godzin, dostosowywanie kompetencji pracowników do zadań, przez umożliwienie odbywania szkoleń, wydłużone przerwy między poszczególnymi czynnościami, wreszcie elastyczne godziny pracy - to wszystko składa się na zespół działań, które pomogą przedsiębiorcom utrzymać wartościowych, doświadczonych pracowników, ułatwiając im jednocześnie wykonywanie powierzonych zadań. Takie rozwiązanie usprawni działanie firmy.

Nie wystarczy jednak zmiana indywidualnej postawy seniorów i reorganizacja przedsiębiorstw. Najważniejsza jest zmiana świadomości ogółu społeczeństwa. Pracujący seniorzy nie powinni być dyskryminowani, bez względu na wiek, czy fizyczne dysfunkcje.

Katarzyna Matczuk

W większości krajów uprzemysłowionych, także w Polsce, odnotowano systematyczny wzrost udziału w populacji osób starszych, po 60 roku życia. Wynika to z malejącej liczby urodzeń wzrostu długości życia. Czynniki wpływające na długość trwania życia są bardzo zróżnicowane. Wśród nich socjologowie wymieniają geny, styl życia, warunki bytowe, stan środowiska - także pracy.

Wraz z upływem lat obniża się wydolność i sprawność fizyczna, maleje także sprawność psychofizyczna. Czynniki te obniżają możliwość wykonywania pracy przez człowieka. Zmiany w szybkości reakcji, spostrzegawczości, funkcjonowaniu narządów zmysłu obserwowane są już od 45 roku życia. Dodatkowym obciążeniem są choroby układów krążenia, mięśniowo-szkieletowego, oddychania, których częstość występowania wzrasta właśnie w tym wieku. Często pojawiają się także zaburzenia hormonalne i przemiany materii.

Pracownik z powyższymi obciążeniami musi podołać wymaganiom, które niezmiennie stawia mu wykonywana praca zawodowa. Właśnie dlatego z wiekiem może wzrastać rzeczywiste, odczuwalne obciążenie pracą.

Przed pracodawcą staje trudne zadanie, musi on zapewnić pracownikom możliwość pracy w bezpiecznych warunkach. Konieczne jest to zwłaszcza w krajach, gdzie zaobserwowano zjawisko starzenia się społeczeństwa. W przypadku wzrostu liczby starszych pracowników w stosunki do osób młodszych, zachodzi potrzeba wdrażania systemowych rozwiązań, które zaktywizują seniorów, ułatwią im wykonywanie powierzonych obowiązków, rozwiną potencjał.

Katarzyna Matczuk

Wiele osób starszych po przejściu na emeryturę postanawia powrócić do aktywności zawodowej. Dla nich podamy kilka cennych rad, które warto zastosować kompletując dokumenty aplikacyjne.

Seniorzy często obawiają się, że ich wiek może odstręczyć potencjalnych pracodawców. Rzeczywiście, w Polsce wciąż istnieje swoista dyskryminacja osób starszych na rynku pracy, ta sytuacja jednak dynamicznie ulega zmianie na korzyść osób starszych.

Przede wszystkim list motywacyjny, którym uzasadnimy chęć powrotu do pracy powinien mieć odpowiednią długość. Dopuszczalne są nawet pięciostronicowe pismo, lecz oczywiście nie jest ono wskazane. Najważniejsze jednak, by to, co piszesz było szczere i przybliżało pracodawcy twoją postać.

Dołóż starań, by tekst wzbudził zainteresowanie czytającego. Poszczególne akapity oddziel liniowymi odstępami, by lektura dokumentu była prosta. Zaczynaj od najważniejszych rzeczy, by pracodawca, zerkając już na pierwsze linijki tekstu, wyłapał najważniejsze rzeczy. List motywacyjny jest reklamą twojej osoby. Zaprezentuj swoje mocne strony, umiejętności, bogate doświadczenia. Pisz o swoich kwalifikacjach w kontekście stanowiska, na które aplikujesz. Warto zasugerować pracodawcy, w jaki sposób twoje umiejętności wykorzystasz w przyszłej pracy.

Zachowaj umiar między wyrażaniem chęci pracy w firmie, nakreśleniem korzyści, jakie przyniesie pracodawcom zatrudnienie cię a podaniem informacji o twoim wykształceniu i zdobytym przez lata pracy doświadczeniu.

W curriculum vitae napisz o swoich doświadczeniach zawodowych, pełnionych funkcjach, realizowanych projektach. Wymień istotne kursy, szkolenia. Pamiętaj o tym, że konkretna specjalizacja w danej dziedzinie to doskonały atut, nie poprzestawaj zatem na ogólnikach. Warto wymienić dodatkowe zainteresowania, najlepiej, gdy nie są one powiązane z profesją.

Katarzyna Matczuk

W tym roku po raz czwarty przeprowadzono badania "Satysfakcja z pracy 2009". Jednostką, która zainicjowała badanie jest Interaktywny Instytut Badań Rynkowych. Okazuje się, że większość naszych rodaków jest zadowolona z aktualnego miejsca pracy, jednak satysfakcja z pracy przez kolejne lata XXI wieku stopniowo spada.

Zwolnienia i, będący ich następstwem, wzrost bezrobocia, stworzyły niepokój i liczne obawy. Mimo, że sytuacja powoli stabilizuje się, obawiamy się tego, że będziemy zmuszeni do zmiany miejsca pracy. Stabilność zatrudnienia w dużej mierze wpływa na postrzeganie pracy jako satysfakcjonującej.

- W ciągu ostatnich kilku lat polski rynek pracy podlegał intensywnym zmianom. Pojawiało się coraz więcej atrakcyjnych ofert pracy, a w mediach regularnie mówiło się o wzroście wynagrodzeń. Można przypuszczać, że stąd wynikały bardziej krytyczne oceny naszej własnej sytuacji zawodowej. Spadek poziomu satysfakcji w 2009 roku możemy dodatkowo wiązać z niekorzystnymi zmianami zachodzącymi w wielu firmach w wyniku kryzysu gospodarczego - komentuje wyniki badań pracownik IIBR.

Niestety, w niezrozumiały sposób, seniorzy w dużej mirze ponoszą konsekwencje legendarnego już kryzysu. Często pracodawcy decydując się na zwolnienia, rezygnują ze starszych pracowników, postrzegając ich jako mniej wartościowych. Oczywiście nie jest to standard. Firmy, które mądrze dysponują zasobami ludzkimi inwestują w doświadczonych pracowników, którzy są lojalni i solidni.

Dla Polaków najistotniejsza jest wysokość wynagrodzenia. Aż 97 proc. respondentów wskazało na czynnik finansowy jako decydujący w ocenie satysfakcji pracy. Dla 96 proc. Stabilność zatrudnienia jest równie istotna. Na kolejnych miejscach uplasowały się dobra atmosfera, możliwość rozwoju zawodowego i awansu.

Katarzyna Matczuk