Zima to trudny czas, szczególnie dla osób, które nie znoszą krótkich dni. Niestety zima to także niskie temperatury, które są dużym wyzwaniem dla naszej skóry. Jak należy o nią dbać tym sezonie?

Grudzień to bardzo pracowity miesiąc dla Świętego Mikołaja. Seniorzy, którzy chcą wykorzystać kreatywnie ten czas, mogą wcielić się w tę sympatyczną postać, a przy okazji podreperować domowy budżet.

Mikołajki to doskonała okazja, aby obdarować naszych bliskich drobnymi upominkami. Prezenty nie muszą być drogie i markowe. Najważniejsza jest pomysłowość!

Seniorzy bardzo poważnie podchodzą do podarków. Grudzień to w końcu czas, kiedy bez żadnych konsekwencji mogą rozpieszczać swoje wnuki i ofiarować im ciekawe prezenty. Zanim pogrążymy się w zakupowej gorączce warto, zupełnie na chłodno zastanowić się co chcemy kupić lub przygotować swoim bliskim "pod poduszkę".

Wybór mikołajkowych upominków ułatwić nam mogą listy do Mikołaja. Jeśli chcemy spełnić marzenia naszych milusińskich możemy zaprosić ich do wspólnego pisania wyjątkowego listu, w którym zapewnimy świętego Mikołaja o tym, że przez cały rok byliśmy grzeczni i prosimy o prezent. Warto namawiać dzieci, aby wybrały jeden prezent, w ten sposób uczą się selekcji swoich pragnień i ustalają hierarchię wartości.

Wadą metody wybierania prezentów z listu do św. Mikołaja jest zazwyczaj konieczność wydania większej ilości pieniędzy. Marzenia dzieci zazwyczaj inspirowane są reklamami dosyć kosztownych zabawek. Młodszym dzieciom możemy kupić znacznie tańszy substytut wybranej zabawki. Inaczej jest ze starszakami, które chcą oryginalny, markowy produkt.

Jeśli jednak chcemy zrobić najmłodszym niespodziankę, warto podarować im zabawki edukacyjne, przy których dzieci świetnie się bawią i jednocześnie uczą nowych rzeczy, nabywają nowych umiejętności. Innym sposobem jest przygotowanie jedynie produktów do wykonania zabawki i wspólne wykonanie prezentu razem z wnuczką lub wnukiem. Takim prezentem może być przygotowanie elementów na karmnik, wspólne wykonanie go i zamieszczenie na parapecie. To doskonała forma podarunku, intrygująca i angażująca obie strony.

W wielu krajach 6 grudzień to dzień, w którym obdarowujemy się drobnymi podarunkami, zasługi przypisując nikomu innemu, jak świętemu Mikołajowi.

Grudzień to czas zacieśniania więzi, spotkań w gronie rodzinnym, wybaczania i pojednania. Jest to także czas, kiedy obdarowujemy się prezentami.

Z pewnością seniorzy pamiętają te dni, kiedy 6 grudnia obchodzono Mikołajki, zaś 24 grudnia świętowano narodziny Jezusa. Na skutek przenikania się kultur 6 grudnia otrzymujemy prezenty wkładane pod poduszkę przez świętego Mikołaja, który powraca do nas także w wigilijną noc, wdziera się do domów przez kominy i zostawia prezenty pod choinką.

Szpital. Jeden z tych luksusowych, fornir, łazienki w pokojach, czyste i nowe wykładziny, nowoczesne sanitariaty , przyjazne dla oka otoczenie. Siostry uwijają się jak w ulu. Leki, kroplówki, pampersy, zastrzyki, opatrunki, badania, dokumentacja, zasuw non stop. dopiero popołudniu wszystko cichnie i mogą w spokoju zaszyć się w swoim pokoju socjalnym. Oczywiście rozumiem, że rutyna, że stres, przemęczenie, ale generalnie powinny być jakieś standardy plus ludzkie oko. A tego niestety brakuje.

"Proszę, tu jest żel dezynfekujący, Proszę się umyć nim rano i wieczorem pod prysznicem". Zero pytania czy 65- letni pacjent podoła temu sam. Jasne, pacjent ma mowę póki mu jej nie odejmie i może sam zgłosić czego mu brak, ale miło by było, żeby doświadczony personel standardowo pytał, przynosił, koordynował. W ulu jest taki galimatias, że nie wszyscy o wszystkim pamiętają. 12.00.

11 grudnia odbędzie się inauguracja piątej już edycji Międzynarodowego Festiwalu Rzeźby Lodowej. Poznań zamieni się w magiczną krainę lodu i przez kilka dni zasłuży na miano zimowej stolicy, nie tylko kraju, ale całego świata.

Chory pacjent lub straszy pacjent ma w sobie zwitek niepokoju, jest podszyty strachem, bo przecież idzie o jego być albo nie być. Tymczasem lekarze często traktują pacjentów z poważnymi schorzeniami jak zwykłych grypowiczów. Rzucą w powietrze zalecenia, wypiszą skierowanie i ruszaj obywatelu w świat, a pacjent przecież ma dwoistą naturę i oprócz somy ma jeszcze psyche, które mu w czasie poważniejszych chorób najzwyczajniej siada. Po krótkim pobycie mojego Taty w szpitalu profesor oznajmij Tacie i nam wszystkim, jakeśmy przed nim stali, że w ciągu roku tata umrze. Nie mylił się, fachura z niego był zatem nie lada. Na tym rola profesora się skończyła, bo medycyna na takie przypadki nie zna rozwiązania i pozostaje tylko czekać. Idiotyczne wydało mi się czekanie w bezruchu, a więc po zapoznaniu się z prognoza terminową ruszyłam w świat.