Jest to teoria opracowana przez Larsa Tornstama, zgodnie z którą proces starzenia się cechuje ciągły rozwój i zmiany,

zachodzące w świadomości seniorów/dojrzałych osób, wpływające na zmianę ich postrzegania rzeczywistości.  Rozwój ma charakter jednostkowy/indywidualny i realizuje się na trzech poziomach: kosmicznym (duchowym), samoświadomości oraz społecznym. Człowiek ma poczucie łączności z wyższymi bytami/ze wszechświatem, czuje się częścią większej całości; dokonuje selekcji kontaktów interpersonalnych, gdyż potrzebuje więcej przebywać w samotności; rezygnuje z ról społecznych, które już mu nie pasują, ponieważ czuje, że już nie musi dostosowywać się do oczekiwań innych i udawać kogoś kim nie jest. Tym samym ogranicza swoje funkcjonowanie w aspektach materialnych i otwiera się na rzeczywistość pozamaterialną. Niektórzy nazywają ten proces „powrotem do siebie”. Co ciekawe znajduje się on w opozycji do współczesnych trendów, zachęcających seniorów do aktywności. Tutaj ważniejsze jest wyciszenie, a wręcz wycofanie, w celu lepszego poznania siebie i poprawy jakości życia w ujęciu holistycznym; co oznacza, że istotne stają się potrzeby nie tylko ciała, ale i rozwój duchowy.

seniorzy.PL