W większości krajów uprzemysłowionych, także w Polsce, odnotowano systematyczny wzrost udziału w populacji osób starszych, po 60 roku życia. Wynika to z malejącej liczby urodzeń wzrostu długości życia. Czynniki wpływające na długość trwania życia są bardzo zróżnicowane. Wśród nich socjologowie wymieniają geny, styl życia, warunki bytowe, stan środowiska - także pracy.

Wraz z upływem lat obniża się wydolność i sprawność fizyczna, maleje także sprawność psychofizyczna. Czynniki te obniżają możliwość wykonywania pracy przez człowieka. Zmiany w szybkości reakcji, spostrzegawczości, funkcjonowaniu narządów zmysłu obserwowane są już od 45 roku życia. Dodatkowym obciążeniem są choroby układów krążenia, mięśniowo-szkieletowego, oddychania, których częstość występowania wzrasta właśnie w tym wieku. Często pojawiają się także zaburzenia hormonalne i przemiany materii.

Pracownik z powyższymi obciążeniami musi podołać wymaganiom, które niezmiennie stawia mu wykonywana praca zawodowa. Właśnie dlatego z wiekiem może wzrastać rzeczywiste, odczuwalne obciążenie pracą.

Przed pracodawcą staje trudne zadanie, musi on zapewnić pracownikom możliwość pracy w bezpiecznych warunkach. Konieczne jest to zwłaszcza w krajach, gdzie zaobserwowano zjawisko starzenia się społeczeństwa. W przypadku wzrostu liczby starszych pracowników w stosunki do osób młodszych, zachodzi potrzeba wdrażania systemowych rozwiązań, które zaktywizują seniorów, ułatwią im wykonywanie powierzonych obowiązków, rozwiną potencjał.

Katarzyna Matczuk