Stanowiło kluczową tematykę międzynarodowego sympozjum, które odbyło się w poniedziałek 23 listopada w siedzibie Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu.  Uroczystość, w której udział wzięli zarówno polscy, jak i zagraniczni prelegenci, prowadziły przedstawicielki instytucji, które zorganizowały to niezwykłe wydarzenie: doktor Walentyna Wnuk z Wrocławskiego Centrum Seniora oraz Małgorzata J. Komarnicka z Centrum Edukacji Międzykulturowej. Sympozjum realizowane było dwujęzycznie: w języku esperanto i języku polskim. 

 

 

W roli głównego tłumacza wystąpił Andrzej Kraszewski ze Śląskiego Związku Esperanckiego we Wrocławiu. Prelekcje zaproszonych gości ubarwiły dwa pokazy filmowe: tegoroczne edycje Dni Seniora, nie tylko z Wrocławia, ale także z Brazylii. Podczas kilkugodzinnego spotkania odbyły się dwie przerwy z  pysznym poczęstunkiem oraz żywą dyskusją wśród seniorów, którzy licznie przybyli i uczestniczyli w tym niezwykle istotnym wydarzeniu, między innymi w kontekście ESK Wrocław 2016 i międzykulturowej integracji oraz promocji języka esperanto.

Ważność i merytoryczną zawartość sympozjum relacjonuje doktor Walentyna Wnuk:

Pierwsza prelekcja, zatytułowana „Prawa seniora w Brazylii”, w zastępstwie  Ursuli Grattapaglia z Brazylii, została wygłoszona przez Andrzeja Kraszewskiego. Było to doniesienie konkretyzujące prawa osoby starszej w Brazylii, czyli prawo do bezpłatnej opieki lekarskiej i rehabilitacyjnej, miejscach oraz wszelkich środkach komunikacji publicznej dedykowanych tylko seniorom. Druga prelegentka w mojej osobie, czyli Walentyna Wnuk, przedstawiła kulturową wartość starości w Polsce, prezentując to, co w środowisku senioralnym jest konstruktywne, wartościowe społecznie i  kulturowo, odnosząc się głównie do potencjałów: mądrości, życiowego potencjału społecznego – relacyjnego, potencjału dotyczącego życia rodzinnego, kulturowego i zawodowego oraz psychologicznego.  Profesor Ilony Koutny z Węgier przedstawiła wykład o „Współpracy między studentami w różnym wieku w ramach Studiów Interlingwistycznych UAM”, wśród których znalazło się 7 seniorów na 24 osoby w grupie. Następnie głos zabrała Małgorzata J. Komarnicka, która podzieliła się wynikami badań, jakie prowadzi wśród seniorów – uczestników lektoratów z języka esperanto. Okazuje się, że seniorom najłatwiej jest uczyć się  właśnie tego języka (potwierdzają tę prawidłowość również poważne badania). W kolejnej części wysłuchany został wykład gościa  z USA, profesora Ronalda Glossopa, będący swoistego rodzaju hymnem pochwalnym nad esperanto, który wobec złożoności współczesnego świata, jego uwarunkowań geopolitycznych i społeczno-kulturowych, okazuje się być językiem dialogu międzykulturowego wszystkich narodów świata.  Doktor  Monika Humeniuk-Walczak, koordynatorka Międzykulturowej Akademii Trzeciego Wieku przy  Ewangelikalnej Wyższej Szkole Teologicznej, wzbudziła duże zainteresowanie przedstawiając pozycję starości w islamie. Chciałoby się, żeby z takim szacunkiem i namaszczeniem byli traktowani u nas seniorzy, głównie w rodzinie, szczególnie zaś kobiety. Z dużym podziwem odebrana została prelekcja docent Wery Blanke z Niemiec, która zaprezentowała bardzo szczegółowe zasady wystąpień publicznych, zarówno prelegentów, jak i dyskutantów. Przedstawiła to po aktorsku, z dobrą dykcją, jako zawodowa aktorka, aktualnie lektorka języka esperanto. Wykład doktorantki Uniwersytetu Wrocławskiego, Ilony Zakowicz, ujawnił wizerunek starości w Polsce, w wymiarze społecznym i kulturowym. Liczne ilustracje w medialnym przekazie uczyniły wystąpienie bardzo ciekawym. 
W sympozjum uczestniczyło ponad 100 osób, nie licząc oficjalnych gości i prelegentów. Byli to słuchacze uniwersytetów trzeciego wieku, przedstawiciele klubów seniora, organizacji pozarządowych, członkowie Wrocławskiej Rady Seniorów. Wszyscy uczestnicy otrzymali materiały konferencyjne tłumaczone na dwa języki. Na każdego czekał również prezent w postaci folderu ze zdjeciami  z tegorocznej edycji Wrocławskich Dni Seniora. Z ciekawostek, podczas pierwszej przerwy, obok kawy i herbaty, podano  ciasto w kolorze zielonym i białym, symbolizujące esperanto, ale i będące barwami nadziei i pokoju. W trakcie kolejnej przerwy zaserwowano pyszny obiad, któremu towarzyszyły kuluarowe dyskusje i wystawa dorobku ruchu esperantystów, złożona z książek, czasopism i  plakatów.  Wśród żywych rozmów usłyszałam wiele pozytywnych reakcji i opinii. Było pięknie, rozwojowo i międzynarodowo…
Sympozjum stanowiło doskonały  wstęp do świętowania ESK Wrocław 2016
- dr Walentyna Wnuk, Doradca UM Wrocławia ds. Seniorów, Wrocławskie Centrum Seniora

Wysłuchała i zanotowała: Joanna Ryłko, WCS