Nowotwory wieku podeszłego – nowotwór może dotknąć osobę w każdym wieku, jednak ryzyko zachorowania wzrasta wraz z wiekiem. Szacuje się, że blisko 60-70% pacjentów onkologicznych ukończyło 60 lat.

Do najczęściej rozpoznawanych nowotworów u pacjentów geriatrycznych należą: rak płuc (szczyt zachorowań przypada na wiek 60-70 lat), rak sutka (szczyt zachorowań to 60-80 lat), rak żołądka (szczyt zachorowań po 80 roku życia), rak trzustki (szczyt zachorowań po 80 roku życia), rak jelita grubego (szczyt zachorowań po 80 roku życia), rak prostaty (szczyt zachorowań po 70 roku życia), rak macicy (szczyt zachorowań po 50 roku życia), rak jajników (szczyt zachorowań po 50 roku życia), rak płuc (szczyt zachorować po 50 roku życia), szpiczak mnogi (szczyt zachorowań po 80 roku życia), białaczka limfocytowa (szczyt zachorowań po 60 roku życia). Diagnozowanie i leczenie chorób nowotworowych u pacjentów senioralnych różni się od leczenia i diagnozowania chorób nowotworowych u młodszych pacjentów. Doprowadziło to do wyodrębnienia nowej dyscypliny medycznej- onkologii geriatrycznej. Terapia onkologiczna w przypadku pacjentów geriatrycznych wymaga indywidualnego podejścia do chorego, co jest związane z różnorodnym przebiegiem starzenia się i odmiennym stopniem dysfunkcji organizmu u pacjentów w podeszłym wieku. Zalecone działania mają charakter wielodyscyplinarny i opierają się o takie zasady, jak: zachowanie autonomii pacjenta, nieszkodzenie pacjentowi, przyczynienie się do polepszenia jakości życia pacjenta. Warty podkreślenia jest fakt, że nowotwory u osób w wieku podeszłym rozwijają się wolniej niż w innych grupach wiekowych, towarzyszą im inne choroby wcześniej zdiagnozowane u pacjenta, a leczenie inwazyjnymi metodami (wraz z chemioterapią) jest obarczone dużym ryzykiem powikłań. Stąd dobór właściwych metod leczenia schorzeń nowotworowych u seniorów jest dużym wyzwaniem dla personelu medycznego.

seniorzy.PL