Ciężar opieki nad osobą starszą i chorą najczęściej spada na rodzinę. Nie oznacza to jednak, że nie może ona na liczyć na pomoc. Nie każdy może sobie pozwolić na zapewnienie opieki przez wykwalifikowane domy opieki czy placówki medyczne, więc trzeba sobie radzić we własnym zakresie.

Świadczenia pieniężne, dotyczące takiej opieki, nie opierają się na znacznej pomocy finansowej, która mogła by odciążyć budżet domowy seniora i osoby nim się opiekującej. Nie oznacza to jednak, że nie należy się  żadna pomoc. Osoba starsza, która nie mieszka z członkiem rodziny lub inną osobą, która może pomóc jej w codziennym funkcjonowaniu, może liczyć na pomoc w postaci świadczeń i usług opiekuńczych. Jeżeli emerytura nie jest wystarczająca, by zaspokoić potrzeby seniora, można się strać o pomoc dotowaną przez państwo, zapewnianą  przez ośrodki pomocy społecznej. Taka opieka przyznawana jest osobie, która zgłosi się z takim wnioskiem. Może on być złożony w formie pisemnej, lub ustnej podczas spotkania z pracownikiem opieki społecznej, który po takim spotkaniu sporządzi specjalną notatkę, która będzie uzasadniała świadczenie pomocy takiej osobie. Poparta ona jest również wywiadem środowiskowym. Pomoc może być także świadczona przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Może ona funkcjonować na wniosek lekarza rodzinnego, który zapewnia osobie chorej lub niesamodzielnej możliwość otrzymania pomocy na pewien czas, w postaci 4 wizyt w tygodniu i pomocy w czynnościach, które takiej osobie sprawiają problem. Może to być karmienie, sprzątanie, robienie zakupów, podawanie leków czy zmiany opatrunku, pościeli i odzieży. Pomoc ta dotyczy także osób, które na co dzień opiekują się taką osobą, a ten rodzaj świadczenia odciąża ich choć na chwilę od codziennych obowiązków. Trzeba również pamiętać, że seniorzy po 75 roku życia, dostają specjalny dodatek pielęgnacyjny do emerytury.

seniorzy.PL