Jednym z najczęstszych błędów popełnianych przy wyborze obuwia przez osoby starsze czy też cierpiące na różnorodne schorzenia stóp jest skupienie się przede wszystkim na jego wyglądzie. W powszechnej opinii butom określanym jako ortopedyczne bądź zdrowotne przypisuje się takie cechy, jak brak elegancji, niezgrabność, niekształtność, a także znaczne ograniczenia w kolorystyce (jako dominujące wymienia się zazwyczaj biel, czerń, szarość). Jednak w większości przypadków powyższe zarzuty nie znajdują potwierdzenia w rzeczywistości, a na sklepowych półkach pojawiają się coraz ciekawsze obuwnicze propozycje. Co ważne, obok kwestii estetycznych, przy doborze odpowiednich butów należy kierować się innymi wyznacznikami. Pierwszym z nich jest materiał, z którego obuwie zostało wykonane.

Za wiodący uznaje się skórę. Zapewnia ona wygodę noszenia, dzięki swojej lekkości, elastyczności przyczyniającej się do dopasowywania buta do stopy czy właściwościom związanych z przepuszczaniem powietrza lub regulacją temperatury (mówi się wówczas, iż skóra stopy „oddycha” i nie poci się). Następny istotny atrybut obuwia stanowi podeszwa. Powinna być ona miękka, sprężysta, łatwo poddająca się zgięciom, co zapewni właściwą pracę mięśni. W dalszej kolejności zwraca się uwagę na nosek oraz zapiętek. Nosek musi być zaokrąglony i posiadać odpowiednią szerokość po to, by umożliwić swobodne ułożenie palców. Natomiast dla zapiętka nieodzowne stają się sztywność oraz wąski kształt. Dzięki tym przymiotom but utrzymuje piętę w bezpiecznej pozycji jednocześnie pełniąc funkcję amortyzującą stopę i chroniącą ją przed otarciami, wskutek którym mogą pojawić się nieprzyjemne, bolesne pęcherze. Odnosząc się do kwestii doboru obuwia wpływającego na poczucie komfortu, wygody i bezpieczeństwa jego użytkowników należy wspomnieć o obcasie. W przypadku osób starszych albo zmagających się z chorobami stóp zaleca się buty, których obcasy nie przekraczają 4cm wysokości. Pozwoli to na uniknięcie uszkodzeń w obrębie więzadeł stawowych bądź stawu skokowego.

JS