Okazuje się, że taniec to nie tylko forma rozrywki. W szeregu badań fizjoterapeutycznych uznano jego zbawienny wpływ na psychofizyczny stan człowieka. Seniorzy szczególnie są zachęcani do tej, jakże przyjemnej, formy rehabilitacyjno-treningowej.

Taniec, także współczesny, to terapia polegająca na ruchu. Angażuje wszystkie partie mięśni i wyzwala pozytywne emocje. W dawnych czasach tańczono, by uczcić znamienite wydarzenia a także, by nawiązać więzi w obrębie wspólnoty.

U źródeł budowania choreografii tańca terapeutycznego leży wyzwolenie pozytywnych emocji. Cel to zastosowanie tańca w taki sposób, by seniorzy w nim uczestniczący odczuli pozytywne, lecznicze działanie na umysł i ciało.

Taniec to lek na samotność. Zbliża uczestników poszczególnych grup treningowych. Ułatwia przełamywanie barier lęku, nieśmiałości, kompleksów. Kontakt przez dotyk może wydawać się często zbyt intymny. Sytuacja, w której taniec stawia uczestników podobnych zajęć, wymusza na nich bliskość. Dzieje się to jednak w sposób naturalny, więc nie przyczynia się do wyzwalania stanów napięć emocjonalnych, które działają stresogennie.

Taniec doskonale poprawia kondycję, redukuje nadmiar tkanki tłuszczowej, poprawia wydolność oddechową. Ponadto pomaga osobom starszym wydostać się z otchłani społecznego wycofania. Co ciekawe, taniec zwiększa kreatywność i wspaniale buduje poczucie własnej wartości.

Przed zapisaniem się na taneczne treningi należy skonsultować się z lekarzem. Terapeuta prowadzący zajęcia i lekarz pierwszego kontaktu powinni wzajemnie informować się o stanie osoby starszej, rodzaju tańcu wykonywanego, ograniczeniach, które należy uwzględnić w trakcie komponowania treningów.

Katarzyna Matczuk